Auteur: Martijn

Interview met jubilaris Jennie Timmerman

Dit jaar is het vijftien jaar geleden dat Jennie Timmerman in dienst kwam bij LSN. In die periode heeft zij het bedrijf zien groeien en de arbeidsmarkt zien veranderen. Hoe kijkt ze aan tegen de jongere generatie werkende moeders en welke levenswijsheden kan ze hen meegeven? Hoe heeft zij de digitalisering beleefd en… welke rol speelt haar “boek van Sinterklaas” hierin?

Jennie in het kort
Jennie is getrouwd en heeft drie volwassen kinderen en zeven kleinkinderen, de achtste is op komst. Ze werkt twee dagen bij LSN en verzorgt o.a. de declaraties. Ook zorgt ze voor de koekjes op kantoor 🙂. In 2023 was Jennie 15 jaar in dienst. In haar vrije tijd wandelt en fietst ze graag, en ze haakt knuffels voor de kleinkinderen!

Laten we bij het begin beginnen. Je werkte voorheen bij de Rabobank, maar stopte daarmee toen je eerste kind geboren werd.

Ja, het was heel normaal om te stoppen met werken als je kinderen kreeg. Wel kwamen er toen, begin jaren ’90, meer mogelijkheden om kinderen naar de crèche te brengen, zodat je als moeder kon gaan werken. Zelf had ik daar geen behoefte aan. Thuis met drie kleine kinderen is al druk genoeg! Wel ben ik  actief geweest op school, als leesmoeder en lid van de ouderraad, en mee met schoolreisjes.

Na zeventien jaar thuis wilde je wel weer iets buitenshuis doen. Hoe kwam je bij LSN terecht?

Op het advertentiebord bij de Edah vond ik een kaartje van Marjoleine, ze zocht een oppas/huishoudelijke hulp. Toen ik haar belde was ze net bevallen van haar oudste zoon Jago, dus belde ze me later terug. Na een keer kennismaken ging ik bij haar aan de slag. Dat was 2005. Ze had toen al de logopediepraktijk (heette toen nog Logopediepraktijk Marjoleine Huitema), met vestigingen in het westen van het land, waar ze vandaan kwam. Haar man verzorgde de administratie, thuis in de verbouwde garage, maar door de groei van het bedrijf werd dat na verloop van tijd te veel. Toen, in 2008, hebben ze me gevraagd een deel van de administratie te verzorgen. Mijn gezin was compleet en de kinderen groot, ik was dus flexibel. En zo is het gekomen, een administratieve baan gecombineerd met oppassen en huishouden. Soms zat er gezellig een kindje in de kinderstoel naast mijn bureau! Het kantoor verhuisde later naar de huidige locatie. Toen heb ik op de maandagen de kinderen van de basisschool gehaald tussen de middag, die ik dan na het broodje eten weer naar school bracht, waarna ik weer aan het werk ging.

Hoe is je werk veranderd in vijftien jaar?

Ik heb van begin af aan de declaraties van de cliënten bij de zorgverzekeraar verzorgd, in eerste instantie nog met floppy discs. Daar moest ik mee leren omgaan. Ik gebruikte een collegebloc waar ik aantekeningen in maakte van procedures en dergelijke. Mijn collega’s hebben vaak gelachen om mijn “boek van Sinterklaas”, maar het is regelmatig voorgekomen dat we op mijn aantekeningen terug konden vallen! In de loop der jaren werden de programma’s om mee te werken eenvoudiger, declareren is nu nog bij wijze van spreken “één druk op de knop”. Vandaag de dag heb je internet op de computer en op je smartphone. Informatie komt binnen via de mail, via WhatsApp, via de app van het bedrijf en ook telefonisch. Je bent nu overal en altijd bereikbaar – als je dat wilt. Je moet nu veel meer je eigen tijd en ruimte bewaken, bijvoorbeeld door bewust je telefoon weg te leggen op dagen dat je niet werkt. 

In 15 jaar is LSN flink gegroeid! De locaties in het oosten zijn inmiddels ook talrijk, en zelfs in het noorden hebben we vestigingen. Daardoor kwamen er in de loop der jaren ook steeds meer collega’s bij op de backoffice. Toen hebben we meer ruimte gecreëerd hier op kantoor en het onlangs opnieuw ingericht met de kleuren van de nieuwe huisstijl en een gezellige koffietafel.

Werk en privé lopen nu veel meer door elkaar. Hoe kijk je naar de jongere generatie op de arbeidsmarkt?

Jonge mensen hebben nu veel meer ballen hoog te houden, dat zie ik ook bij mijn eigen kinderen. Na een opleiding willen de meeste vrouwen blijven werken als er kinderen komen, en bovendien is het leven duurder geworden, dus veel mensen moeten wel. Kinderen groeien op in een digitale wereld, ze moeten leren dat social media een vertekend beeld geven. Ruzies werden vroeger uitgevochten op het schoolplein, tegenwoordig via social media – onzichtbaar. Een goede thuisbasis is belangrijker dan ooit! LSN is wat dat betreft een goede werkgever, met Marjoleine is er altijd iets te regelen als je privé-zaken wat meer aandacht vragen. Bij LSN werken overigens alleen maar vrouwen (met uitzondering van de facilitair medewerker). Er zijn al heel wat zwangerschapsverloven aangevraagd. 

Hoe zag je eigen jeugd eruit?

Ik ben opgegroeid op een boerderij, als middelste van vijf kinderen. Mijn ouders waren altijd druk, mijn opa woonde bij ons in en paste vaak op ons. We speelden veel in het bos, leerden spelenderwijs over de natuur. Ik zat altijd met een boek op schoot. Volgens mij heb ik alle boeken van de bieb in Bergentheim wel gelezen… 

Je staat bekend als een zorgzame en loyale vrouw. Vertel eens?

Ik behoorde tot de “sandwichgeneratie”; met de komst van ons eerste kleinkind ben ik op gaan passen en daarnaast was ik geregeld te vinden bij mijn hoog bejaarde ouders. Ik vind het belangrijk naar elkaar om te zien, ook als collega’s. Als ik zie dat mijn collega omkomt in het werk, vraag ik of ik ergens mee kan helpen. Ze helpen mij ook als iets niet lukt… Bijvoorbeeld bij de overgang van de Nokia naar de smartphone, dat was echt even een ding voor mij. We kunnen het goed met elkaar vinden, er hangt een goede sfeer hier op de backoffice. We wisselen ook zaken uit over wat ons privé bezig houdt bijvoorbeeld. 
Ik ben geen kartrekker of initiatiefnemer. Nieuwe ideeën moeten bij mij altijd eerst even ‘in de week’. Als ik stop met werken, zal ik alles netjes overdragen.

Wat ga je het meest missen als het zover is?

Mijn lieve collega’s en de lunchwandeling, de structuur en het gevoel mee te tellen in de maatschappij. Ik ga dan ook zeker vrijwilligerswerk doen, in het bejaardenhuis denk ik. 

Welke levensles wil je tenslotte meegeven?

Je gezondheid is het allerbelangrijkste. Voor mij betekent dat gezond eten, geen alcohol, niet roken en lekker bewegen. Gezondheid hangt ook af van hoe je voor jezelf staat en je grenzen trekt. Daarbij helpt het om zaken te relativeren: hoe belangrijk is het? Is het mijn aandacht en energie waard? Durf voor jezelf op te komen!

Tekst: Keihart | Nanny Schutte